14 mei dag 11 Rua de Francos-Santiago de Compostela 13,5 km

Vandaag de laatste wandeldag. Nog 13,5 km naar het einddoel, de kathedraal van Santiago de Compostela. Het diner van gisteravond en de houding van de eigenaar maakt het besluit om niet te wachten op ontbijt, maar eerder dan 8 uur te vertrekken, heel gemakkelijk.  Om kwart voor 8 ben ik al op pad.

Het is voortreffelijk wandelweer. In het begin zie ik maar enkele medepelgrims. Die zijn of heel vroeg uit Padron vertrokken, of hebben net als ik, de nacht dichterbij SdC doorgebracht. Het tempo zit er goed in. Het grootste gedeelte gaat licht stijgend over asfalt. Om half 10 hoef ik nog maar 7 km, dus hoog tijd om alsnog te ontbijten.

Op 3 km voor het einddoel staan er geen gele pijlen meer, maar kun je aan de rand van SdC zelf kiezen hoe je loopt.

Ik kies links. Langzaam kom ik in het gebied dat ik herken van 4 jaar geleden. Er komen ook opeens meer pelgrims op de route die andere camino's hebben gelopen. Op het plein voor de kathedraal is het heel druk. Geen tijd om even bij te komen. Iedereen wil graag bij aankomst op de foto. Ik vraag een willekeurige man die ook net met zijn zoon aankomt, of hij een foto van mij wil maken. 

Daarna snel naar het pelgrimbureau op de compostela op te halen. Daar staat een lange wachtrij. Ik raak wat in paniek als het mij niet lukt om de qr code te scannen. Gelukkig helpt een beveiliger mij. Beveiliger nr 2 stuurt mij door een poort waar een lange rij staat. Ik kom in gesprek met Belgisch echtpaar uit Hasselt. Plots zegt een Engelse vrouw voor ons dat we een nummer moeten ophalen met de qr code. Samen met de Belgen uit de rij, nummer ophalen en weer achter aansluiten. Dan gaat het snel en mag ik naar een aardige mevrouw bij loket 4. Mijn stempels worden goedgekeurd en zij schrijft de compostela uit. Ik zeg nog dat ze mijn naam fout heeft geschreven, maar alles gaat in het latijn, dus ik heet ineens Mariam.

In het pelgrimsbureau zit ook een huiskamer voor Nederlandse pelgrims, die gerund wordt door vrijwilligers. Daar ben ik thee gaan drinken en heb ervaringen uit kunnen wisselen met andere Nederlandse pelgrims. Dat voelt als een mooie afsluiting.

Om 2 uur kom ik aan bij hotel costavella. Heel mooi hotel, fijne eigenaren en een prachtige tuin. Heb mijn wandelschoenen per post naar huis gestuurd. Die heb ik komende week niet meer nodig. Ik blijf nog 2 dagen in SdC en reis dan verder naar Burgos en Bilbao. Maandag maak ik nog een dagtocht naar Finisterre en Muxia. Zal nog wel foto's plaatsen en klein verslag, maar mijn camino eindigt officieel vandaag.

Het is een onvergetelijke tocht gebleken. Zwaar maar wel heel mooi. Prachtige natuur en vriendelijke bewoners. Zonder mijn leki stokken had ik het niet gered. Het allermooiste waren de spontane ontmoetingen met medepelgrims uit de hele wereld. Iedereen is gelijk, het maakt niet uit hoe je de camino loopt of hoever je loopt. Iedereen loopt de weg op zijn eigen manier.

Ik ben een aantal keren, tijdens al dat klimmen en dalen in mijn eentje, met mezelf in gesprek gegaan. Na afloop van deze camino durf ik nu eindelijk te zeggen dat ik SUPERTROTS ben op mezelf.

Ik wil tenslotte iedereen bedanken die mij vóór en tijdens de camino gesteund heeft met lieve woorden en aanmoedigingen.

Bedankt allemaal voor jullie reacties! En tot gauw 🙋‍♀️