8 mei 2022 dag 5 Redondela-Arcade 9,5 km

Vandaag een korte etappe. De meeste pelgrims lopen 22 km van Redondela naar Pontevedra maar ik gun mijn voeten en mezelf wat meer rust vandaag.

Ik heb vanmorgen rustig afgewacht tot de andere 6 badkamerdelers vertrokken waren. Na een ontbijt van 2 stroopwafels en een kop thee om half 9 aan de wandel. Eerst nog met lichte bewolking, maar al gauw kon het vest uit en begon de zon weer te schijnen. Ook vandaag weer klimmen. Voor mij betekent dit tempo slak en regelmatig stoppen voor het maken van een foto of om te genieten van de mooie omgeving.

Tijdens een korte stop bij een waterpunt spreekt een vrouw me aan. Ze vraagt of ze een foto van mij zal maken. Het blijkt een vrolijke Duitse uit Sachsen. Ze loopt namens haar vader de camino via de kustroute vanaf Porto. Haar vader wilde graag de camino lopen en heeft te lang gewacht. Nu kan hij het niet meer door lichamelijke klachten. Zijzelf is geïnspireerd geraakt door het boek van de Duitse komiek Hape Kerkeling Ich bin dan mal weg. Dit boek ben ik toevallig aan het lezen. Haar verhaal over haar vader maakt opnieuw duidelijk dat je dromen en plannen niet moet uitstellen tot later, want als later eerder komt, ben je te laat.

Om half 11 ben ik al aardig op weg naar Arcade, mijn eindbestemming van vandaag. Beate, die ik gisteren heb gesproken, zie ik kort in het voorbijgaan. Er zijn veel pelgrims onderweg. De centrale route, die ik loop, en de kustroute komen samen voor Pontevedra. Veel Spanjaarden lopen in het weekend, in groepen, stukken van de camino.

Om half een arriveer ik in hotel San Luis in Arcade. Het hotel ligt bijna 2 km van de route aan een drukke weg. Het uitzicht is prachtig, de kamer (met eigen badkamer) perfect, de cerveza smaakt prima en met oordopjes in hoor ik het geraas van de auto's niet. Heb het niet beter kunnen treffen. De enige waar het niet zo goed mee gaat is de kleine teen van mijn linkervoet. Die mag ondertussen niet kleine meer heten want hij is aardig opgezwollen.  Ik zie morgen wel hoe dat verder gaat op weg naar Pontevedra. Vandaag ben ik tevreden.

Het menu del dia was vandaag een verrassing. De kok sprak geen engels en het spaans vanachter zijn mondkapje kon ik niet ontcijferen. Heb op goed geluk iets aangewezen. Bleken sardientjes te zijn. In het restaurant trof ik de twee Deense dames die ik eerder in de hostel in O Porriño heb gezien. Zij strompelden nog erger dan 2 dagen geleden. Om de pijn tijdens het wandelen te verzachten, laten ze de bagage per taxi naar het eindpunt brengen. Tot verbazing van de taxichauffeurs gaan ze zelf niet mee. Hun terugvlucht gaat zaterdag, dus ze moeten nog een paar dagen flink doorstrompelen. Die ga ik vast morgen weer zien.