10 mei 2022 dag 7 Pontevedra-La Portela 10 km

Een rustige start vandaag. Ik verblijf 2 nachten in het mooie Pontevedra en daarom hoef ik vanmorgen niet voor 8 uur mijn koffer in te leveren. Toch ben ik om 7 uur wakker en zit om half 8 aan het ontbijt. Dat laat nog even op zich wachten want een groep Oostenrijkers heeft, net voor mij, het ontbijtbuffet leeg geplunderd. Het enige wat ze niet lustten waren churros en meloen. Gelukkig lust ik beiden.

Blaren verzorgd en om half 9 op pad voor een etappe van ongeveer 10 kilometer. De bedoeling is dat ik tot A Portela loop en daar wordt opgehaald door een gereserveerde taxi die me terug naar Pontevedra brengt.  Na 500 meter op de route zie ik een jonge vrouw op  sandalen lopen. De hoge wandelschoenen bungelen aan haar rugzak. Op de brug spreekt ze me aan of ik een foto van haar wil maken. Zij maakt er ook een van mij. Haar naam is Carolina, ze komt uit Duitsland en ze is onderweg vanaf Porto. De sandalen heeft ze tijdens een rustdag in Pontevedra gekocht omdat haar voeten vol blaren zitten. Ik geef haar wandelwol voor op de blaren en we vervolgen ieder onze eigen weg.

Vandaag valt het klimmen mee. Heb de wandelstokken bijna niet gebruikt. Ik heb dunnere zolen in de wandelschoenen gedaan, zodat de tenen meer ruimte hebben. Bij de start gaat het lopen nog moeizaam, maar dat verbetert onderweg. De weg gaat voor een groot gedeelte over bospaden. Vandaag vallen de vele fietsende pelgrims op.

Na 3 uur lopen kom ik bij pousada de pelegrino aan. Het terras zit vol. Dan roept iemand mijn naam. Het is Carolina die nog plek heeft aan haar tafeltje. Onderweg heeft zij Jurgen uit Stutgartt ontmoet. Hij heeft spontaan haar wandelschoenen gedragen en haar geholpen. We hebben een leuk gesprek met zijn drieën. Als ik de rekening krijg staat er Portela op. Ongemerkt heb ik het einddoel van vandaag al om 12 uur bereikt.

De taxi is gereserveerd om 17 uur. Ik bel de taxichauffeur op. Het duurt ongeveer 10 minuten voordat ik duidelijk heb gemaakt waar ik ben en dat ik niet om 17 maar om 13 uur opgehaald wil worden. Wonder boven wonder verschijnt om 13 uur de taxi. De chauffeur is een aardige man en ondanks de taalbarrière, kom ik erachter dat hij zelf diverse camino's heeft gewandeld en dat hij al eens in Rotterdam is geweest.

Om half 2 ben ik al terug in hotel, handwas gedaan, wat geshopt en op terras genoten van een lemon pie. Al met al een geslaagde dag. En weer 10 km dichter bij SdC.

Spreuk van de dag:

Het leven gebeurt NU